Yep we zijn weer terug bij een oude bekende, voelt bijna als thuis! Cevita Bagrnoreggio... Een klein stadje boven op een stijle rots in een groot dal. Je kunt er alleen te voet, over een stijle brug komen. Twee jaar geleden waren we hier ook al en toen hadden we twee koffers, fototas, gitaar (Arny moest dat jaar spelen in Livorno) en nog meer bij ons. Dus nu waren we voorbereid! Kleine weekendtas, kleine fototas en klaar is kees eh Caro. Dus daarna zou het een makkie worden om die lange brug omhoog te lopen. Vooral omdat onze benen al flink gespierd zijn door de afgelopen weken.... Mooi niet. Wat een K*T klim is het!
We snappen iedere keer niet hoe die Japanners (en daar stikt het van) hier zonder een zweetdruppel naar boven komen. Maar goed, eindelijk in het dorpje onze tassen gedropt in ons apartement, bleek onze favoriete broodjeszaak een week met vakantie te zijn. En daar kwamen we nou voor.... en de lekkere wijn van de Enoteca naast ons apartementje... Ook dicht! Zelfs het restaurantje waar we de vorige keer waren... DICHT! Ja we zijn op een maandag hier, maar dit is toch niet wat je verwacht... oh... bij de zaken die wel open waren lag een folder. Vanaf morgen is hier een groot filmfestival en iedereen wil natuurlijk even inkopen doen voor de drukte! En dat is niet zo makkelijk in een uithoek als dit! Waar je elk plakje ham of salami de brug op moet slepen. Uiteindelijk toch lekker gegeten in een van de zaakjes die wel open waren. En toen die net wilden sluiten, kwam de eigenares van de Enoteca (wijnbar) naast ons apartementje even de nieuwe voorraad afleveren. En ja ze wilde ons wel een of meer flessen wijn serveren. Uiteindelijk heeft ze maar het terrasje voor haar zaak open gegooid want er waren nog meer tijdelijke bewoners van het dorpje die dorst hadden!
Overigens heerlijke locale wijn gedronken, twee flesjes van een droge witte die met rode druiven gemaakt wordt. Er worden schijnbaar elk jaar maar 1500 flessen gemaakt... Wij hadden nummer 845 en nog iets ;-)
Elke zomer hebben ze hier een race net op het plein, alleen doen ze het daar op paarden. Hier op ezels! Pleintje is dan ook wel wat kleiner dan die in Sienna. maar het schijnt niet minder spectaculair te zijn. Lijkt ons wel wat.... September even terug?????
We snappen iedere keer niet hoe die Japanners (en daar stikt het van) hier zonder een zweetdruppel naar boven komen. Maar goed, eindelijk in het dorpje onze tassen gedropt in ons apartement, bleek onze favoriete broodjeszaak een week met vakantie te zijn. En daar kwamen we nou voor.... en de lekkere wijn van de Enoteca naast ons apartementje... Ook dicht! Zelfs het restaurantje waar we de vorige keer waren... DICHT! Ja we zijn op een maandag hier, maar dit is toch niet wat je verwacht... oh... bij de zaken die wel open waren lag een folder. Vanaf morgen is hier een groot filmfestival en iedereen wil natuurlijk even inkopen doen voor de drukte! En dat is niet zo makkelijk in een uithoek als dit! Waar je elk plakje ham of salami de brug op moet slepen. Uiteindelijk toch lekker gegeten in een van de zaakjes die wel open waren. En toen die net wilden sluiten, kwam de eigenares van de Enoteca (wijnbar) naast ons apartementje even de nieuwe voorraad afleveren. En ja ze wilde ons wel een of meer flessen wijn serveren. Uiteindelijk heeft ze maar het terrasje voor haar zaak open gegooid want er waren nog meer tijdelijke bewoners van het dorpje die dorst hadden!
Overigens heerlijke locale wijn gedronken, twee flesjes van een droge witte die met rode druiven gemaakt wordt. Er worden schijnbaar elk jaar maar 1500 flessen gemaakt... Wij hadden nummer 845 en nog iets ;-)
Caro zit hier naast de ingang van ons apartementje, dat naast het wijnbarretje ligt. Dus we hebben gewoon een wijnbar als terrasje!
Elke zomer hebben ze hier een race net op het plein, alleen doen ze het daar op paarden. Hier op ezels! Pleintje is dan ook wel wat kleiner dan die in Sienna. maar het schijnt niet minder spectaculair te zijn. Lijkt ons wel wat.... September even terug?????
No comments:
Post a Comment